Συχνά, στις συζητήσεις αυτές τις μέρες συναντώ ανθρώπους που έχουν - ή είχαν σκοπό - να εκφράσουν τη διαμαρτυρία τους και τη δυσαρέσκειά τους στις δημοτικές εκλογές μέσα από την αποχή. Το φαινόμενο αυτό αυξάνεται ολοένα και...
περισσότερο, είναι ανησυχητικό και σχετίζεται κυρίως με τις νεαρές ηλικίες, δεν περιορίζεται όμως σε αυτές.
Ακούγοντας την είδηση αυτή δημιουργούνται στο μυαλό μου κάποιες ενστάσεις. Πρώτον, η αποχή ευνοεί τον πρώτο, το νικητή, άρα ουσιαστικά είναι ψήφος υπέρ εκείνου στον οποίο ορισμένοι θέλουν να αντιταχθούν. Όταν, λοιπόν, διαφωνούμε με το εκλογικό αποτέλεσμα, είναι σαν να μην έχουμε κάνει το φόνο, είμαστε όμως συνένοχοι ή έχουμε συγκαλύψει το ‘έγκλημα’. Δεύτερον, ο απόηχος οποιουδήποτε μηνύματος θέλουμε να περάσουμε διαρκεί όσο διαρκούν οι μετεκλογικές συζητήσεις στο καφενείο, την τηλεόραση και το ραδιόφωνο. Πάρτε για παράδειγμα τις προηγούμενες εκλογές. Η αποχή έφτασε το 29,1% στις βουλευτικές και το 32,8% στις δημοτικές, δηλαδή σχεδόν άγγιξε το ένα τρίτο των ψηφοφόρων. Το μήνυμα αυτό έπρεπε να έχει φτάσει στο σύνολο των εκλεχθέντων και να τους ακολουθεί στις αποφάσεις τους. Ωστόσο, το ‘ηχηρό μήνυμα του λαού’ σύντομα έδωσε τη θέση του στη ‘νωπή λαϊκή εντολή’. Και η αλήθεια είναι ότι εκείνοι που συμμετέχουν ‘δίνουν την εντολή’, οι υπόλοιποι δίνουν μόνο το στίγμα.
Τρίτον, θα ήθελα να επισημάνω ότι η αποχή σαν μορφή διαμαρτυρίας παραπέμπει στην απάθεια την οποία τόσο στηλιτεύουμε, αλλά και υΐοθετούμε σήμερα σαν τρόπο ζωής. Μήπως, δηλαδή, η αποχή είναι μία δικαιολογία για να βουλιάξουμε περισσότερο στον καναπέ μας; Μήπως είναι η πρόφαση για να απενοχοποιηθούμε; Μήπως είναι πλήρως εναρμονισμένη με την παθητική στάση μας στα τεκτενώμενα ;
Το σίγουρο είναι ότι η αποχή είναι μια βολική επιλογή. Μάλιστα, μας διευκολύνει γιατί μας επιτρέπει να γκρινιάζουμε για όλους και για όλα, χωρίς να έχουμε αναλάβει ευθύνη. Έχουμε, όμως αυτό το δικαίωμα στις δημοτικές εκλογές; Θα αφήσουμε να μας εκπροσωπούν άνθρωποι που δε ‘συνηχούν’ με τη στάση μας και τις ανάγκες μας; Θα παραχωρήσουμε το δικαίωμα του εκ-λέγειν σε εκείνους που επι-λέγουν με άλλα (πονηρά και ανόητα συχνά) κίνητρα και κριτήρια;
Εμείς, σαν ‘Ενεργοί Πολίτες’, δεν επιλέξαμε τον εύκολο δρόμο. Σας καλούμε να συνταχθείτε , επιλέγοντας, διεκδικώντας, καταδικάζοντας, αλλά και επιβραβεύοντας μέσα από την ψήφο σας , αλλά και τη συμμετοχή σας από την επόμενη μέρα των εκλογών.
Ακούγοντας την είδηση αυτή δημιουργούνται στο μυαλό μου κάποιες ενστάσεις. Πρώτον, η αποχή ευνοεί τον πρώτο, το νικητή, άρα ουσιαστικά είναι ψήφος υπέρ εκείνου στον οποίο ορισμένοι θέλουν να αντιταχθούν. Όταν, λοιπόν, διαφωνούμε με το εκλογικό αποτέλεσμα, είναι σαν να μην έχουμε κάνει το φόνο, είμαστε όμως συνένοχοι ή έχουμε συγκαλύψει το ‘έγκλημα’. Δεύτερον, ο απόηχος οποιουδήποτε μηνύματος θέλουμε να περάσουμε διαρκεί όσο διαρκούν οι μετεκλογικές συζητήσεις στο καφενείο, την τηλεόραση και το ραδιόφωνο. Πάρτε για παράδειγμα τις προηγούμενες εκλογές. Η αποχή έφτασε το 29,1% στις βουλευτικές και το 32,8% στις δημοτικές, δηλαδή σχεδόν άγγιξε το ένα τρίτο των ψηφοφόρων. Το μήνυμα αυτό έπρεπε να έχει φτάσει στο σύνολο των εκλεχθέντων και να τους ακολουθεί στις αποφάσεις τους. Ωστόσο, το ‘ηχηρό μήνυμα του λαού’ σύντομα έδωσε τη θέση του στη ‘νωπή λαϊκή εντολή’. Και η αλήθεια είναι ότι εκείνοι που συμμετέχουν ‘δίνουν την εντολή’, οι υπόλοιποι δίνουν μόνο το στίγμα.
Τρίτον, θα ήθελα να επισημάνω ότι η αποχή σαν μορφή διαμαρτυρίας παραπέμπει στην απάθεια την οποία τόσο στηλιτεύουμε, αλλά και υΐοθετούμε σήμερα σαν τρόπο ζωής. Μήπως, δηλαδή, η αποχή είναι μία δικαιολογία για να βουλιάξουμε περισσότερο στον καναπέ μας; Μήπως είναι η πρόφαση για να απενοχοποιηθούμε; Μήπως είναι πλήρως εναρμονισμένη με την παθητική στάση μας στα τεκτενώμενα ;
Το σίγουρο είναι ότι η αποχή είναι μια βολική επιλογή. Μάλιστα, μας διευκολύνει γιατί μας επιτρέπει να γκρινιάζουμε για όλους και για όλα, χωρίς να έχουμε αναλάβει ευθύνη. Έχουμε, όμως αυτό το δικαίωμα στις δημοτικές εκλογές; Θα αφήσουμε να μας εκπροσωπούν άνθρωποι που δε ‘συνηχούν’ με τη στάση μας και τις ανάγκες μας; Θα παραχωρήσουμε το δικαίωμα του εκ-λέγειν σε εκείνους που επι-λέγουν με άλλα (πονηρά και ανόητα συχνά) κίνητρα και κριτήρια;
Εμείς, σαν ‘Ενεργοί Πολίτες’, δεν επιλέξαμε τον εύκολο δρόμο. Σας καλούμε να συνταχθείτε , επιλέγοντας, διεκδικώντας, καταδικάζοντας, αλλά και επιβραβεύοντας μέσα από την ψήφο σας , αλλά και τη συμμετοχή σας από την επόμενη μέρα των εκλογών.
Κεχρή Σωτηρία
Ψυχολόγος
Υποψήφια δημοτική σύμβουλος δήμου
Αχαρνών με τη Κίνηση «ΑχαρΝΑΙ-Ενεργοί Πολίτες»
Και Υποψήφιο Δήμαρχο τον Κασσαβό Γιάννη http://acharnai.ning.com/profile/sotiriakechri
Ψυχολόγος
Υποψήφια δημοτική σύμβουλος δήμου
Αχαρνών με τη Κίνηση «ΑχαρΝΑΙ-Ενεργοί Πολίτες»
Και Υποψήφιο Δήμαρχο τον Κασσαβό Γιάννη http://acharnai.ning.com/profile/sotiriakechri
Τηλέφωνο : 210-2407201 Κινητό :698-0187524
esy ti kaneis ekei mesa re koritsi mou... pws emplekses; ti na soy pv... kalh epityxia alla eisai anamesa se atoma pou dyskola mporoun na prosferoun kati sto menidi
ΑπάντησηΔιαγραφή8a se fane sti gwnia ta kala paidia tou gianni
Φίλε Ανώνυμε,
ΑπάντησηΔιαγραφήη Σωτηρία ειναι ενας άνθρωπος που επέλεξε να υπηρετήσει ακριβώς αυτά που αναφέρει στο άρθρο της. Τη συμμετοχή και την έκθεση, και οχι την στείρα κριτική και την απάθεια.
Η απόφασή της να στρατευθεί με το Γιάννη, σίγουρα προέκειψε κατόπιν ωρίμου σκέψεως, και απο τα γραπτά της είμαι σίγουρος οτι αντιλαμβάνεσαι πως η σκέψη της είναι σίγουρα ώριμη.
Ισως να βλέπει κάτι παραπάνω.....
simfono monon i parataxi tou panagioti grigoriadi teriazi sto ilikrino kai anthropino profil sou.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Σωτηρία Κεχρή δείχνει ότι διαθέτει και γνώσεις και ήθος. Μένει μακρυά από τις όποιες πολιτικές αντιπαραθέσεις και προσπαθεί να ενημερώσει τον κόσμο για το αντικείμενο στο οποίο έχει σπουδάσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσοι λοιπόν ψηφίσουν τον Γ. Κασσαβό σε αυτές τις εκλογές να δώσουν και μια ψήφο στην Σωτηρία Κεχρή. Το Δημοτικό Συμβούλιο έχει αναγκη από πρόσωπα σαν την κ. Κεχρή.
Ανώνυμε φιλε που συμφωνείς μαζί μου, θα συμφωνήσω και εγω με τη σειρα μου μαζί σου, και θα προσθέσω οτι και στον Γρηγοριαδη υπαρχουν αξιόλογοι και ειλικρινείς υποψήφιοι, όπως άλλωστε και στον Ντούρο, και στον Στριφτό και γενικά σε όλες τις παρατάξεις. Να σημειώσω επίσης οτι στην παράταξη του Κασσαβού, που τόση λάσπη έχει δεχθεί για την "ποιότητα" των υποψηφίων της, είμαι και εγώ στρατευμένος και σε κάθε περίπτωση θα υπερασπιστώ, αν μη τι άλλο, την επιλογή μου. Και να συμπληρώσω οτι υποψήφιοι σαν την Σωτηρία, και γενικά νέοι άνθρωποι επαγγελματίες και άφθαρτοι, θα πρέπει να αφεθούν ήσυχοι να προσφέρουν αυτά που πραγματικά μπορούν στην πόλη μας.
ΑπάντησηΔιαγραφή